Nowe Rzeszowskie Centrum Komunikacyjne, którego powstanie od lat zapowiadały obecne władze Rzeszowa, to przykład ważnej, a nie zrealizowanej inwestycji miejskiej. Tam gdzie potrzebna jest współpraca wielu podmiotów, właścicieli nieruchomości, zaangażowanie kapitału zewnętrznego, nie wystarcza zarządzającym Rzeszowem zdolności negocjacyjnych. Przez lata upierano się na jedną lokalizację centrum komunikacyjnego w miejscu obecnych dworców PKP i PKS.  Przez to pilne zadanie nie zostało dotychczas zrealizowane.

Tymczasem Rzeszowowi potrzebnych jest kilka przystanków dojazdowo-przesiadkowych w najważniejszych punktach miasta. Takie przystanki dla komunikacji przyjazdowej lokalnej, międzymiastowej i międzynarodowej powinny powstać w rejonach rond na Pobitnym, Rejtana/Sikorskiego, Przemysłowa/Politechnika, Krakowska/Wyzwolenia, Warszawska/Lubelska. Powinny być przystankami końcowymi i obsługiwać linie z danych kierunków. Nie mam powodu, dla którego autobusy i busy  komunikacji zewnętrznej musiałyby wjeżdżać do centrum miasta. Te punkty przesiadkowe powinny zostać połączone między sobą oraz z dworcem kolejowym, linią tramwajową lub linią miejskiej komunikacji autobusowej. Tu, dla osób dojeżdżających do Rzeszowa prywatnymi samochodami, powinny powstać parkingi typu „parkuj i jedź”. Wprowadzenie takiego rozwiązania ograniczyłoby ruch samochodowo-autobusowy w Śródmieściu. Co ważniejsze było możliwe do zrealizowania bez konieczności układania się z obecnymi właścicielami obecnych obiektów dworcowych. Postawiłoby to miasto w innym położeniu negocjacyjnym w rozmowach nt. inwestycji w proponowanej od lat lokalizacji pn. Centrum Komunikacyjne.

Z uwagi na mały ruch kolejowy, teren ten dla inwestorów wydaje się być mało opłacalnym do budowania obiektu o charakterze komunikacyjno-handlowo-usługowym, dlatego miasto powinno zachować się odpowiedzialnie i nie roztaczać trudnych do zrealizowania, a na pewno nie w szybkim czasie, wizji powstania nowego Centrum Komunikacyjnego. Podobnie zresztą wygląda sprawa z kolejką naziemną, która w Polsce nie jest prawnie usankcjonowana jako środek komunikacji miejskiej. Przez lata służby prezydenta nie przygotowały propozycji takiego dokumentu i nie lobbowały jego przyjęcia przez parlament czy rząd. Dlatego w powyższym rozwiązaniu proponujemy linię tramwajową lub autobusową.

Kiedy komunikacja kolejowa odzyska w Polsce (w województwie) swoja popularność, wtedy dopiero będzie można mówić o szansach powstania w miejscu obecnego dworca kolejowego, nowego Centrum Komunikacyjnego wzorem rozwiązania krakowskiego.

No tags